Stawianie na wszechstronny rozwój dzieci, wysyłanie ich na różnego rodzaju kursy, warsztaty czy dodatkowe zajęcia pozalekcyjne wkroczyło do naszego kraju już jakiś czas temu. Jednak warsztaty programowania dla dzieci pomimo dużej podaży rynku (powstałej poprzez obserwację zachodniego świata) nadal nie znajdują wystarczającego popytu, choć to niezwykle ważny aspekt edukacji. Niby wszyscy wiedzą jak ważne, a jednak jak przychodzi co do czego to stawia się na inne formy rozwoju lub przeznacza się środki na mniej nowoczesne opcje.
Co daje nauka programowania?
Na całym świecie istnieje świadomość zapotrzebowania na naukę kodowania, a jednocześnie niekoniecznie rodzice chcą (lub są w stanie) zapewnić dziecku tego typu kierunek rozwoju. Z jednej strony głośno mówi się o tym, jak kodowanie dla dzieci to niemalże podstawa dzisiejszej edukacji, jednak nadal pozostaje to teorią. Środowiska naukowe mówią o tym, jak programowanie od najmłodszych lat wykształca szereg cech niezwykle potrzebnych do prawidłowego rozwoju, przyjmowania informacji i zachowań niezwykle potrzebnych na dzisiejszym rynku pracy, ale my nadal często tego nie doceniamy.
Jak to wygląda za oceanem?
Pomimo dużej świadomości i trendów w kierunku nauki kodowania do małego, które przyszły ze strony Stanów Zjednoczonych okazuje się, że tam również warsztaty programowania dla dzieci są postrzegane przez dużą część społeczeństwa jak aktywność elitarna. Ceny programów do nauki kodowania, dostęp do nich, jak i możliwość konsultacji z nauczycielami programowania są adresowane raczej do zamożnych rodzin, które:
a) Mają środki na to, aby zainwestować w sprzęt do nauki.
b) Zdają sobie sprawę ze znaczenia i mają możliwości wsparcia długoterminowych inwestycji w przyszłość dziecka.
Jak widać, na naukę programowania nie wpływają tylko względy finansowe, który to problem da się niejednokrotnie zminimalizować, ale też wiele innych kwestii. Cyfrowe wykluczenie najmłodszych na całym świecie skategoryzował w doskonały sposób, holenderski socjolog Jan van Dijk.
Model Jana van Dijka.
Oto przeszkody, które stoją na drodze rozwojowi najmłodszych w obszarach nauki kodowania:
1. Przeszkody materialne – do nauki programowania najczęściej nie wystarczy dostęp dziecka do komputera na zajęciach. Brak komputera w domu w jakiś sposób wyklucza dziecko społecznie i edukacyjnie. Już teraz w szkołach panuje przekonanie, że dziecko ma dostęp do komputera i sieci, w każdym momencie. W przypadku kursów programowania zdaje się to być konieczne.
2. Przeszkody kompetencyjne – o ile programowanie nie jest wyłącznie umiejętnością ścisłą, o tyle, aby zacząć trzeba jednak poznać i zrozumieć podstawy matematyki. NIe da się perfekcyjnie rozumieć podstaw, bez znajomości i umiejętności podstawowych zagadnień matematycznych i logicznych. Na kursach programowania dla najmłodszych są one jednak poruszane, więc nie jest to coś, co od ręki przekreśla maluchy bez zacięcia ścisłego.
3. Przeszkody użytkowe – nauka musi ze sobą nieść potencjał wskazujący na użytkowość przyjmowanych informacji. Brak osób w otoczeniu dziecka, które rozumieją to, jak warsztaty programowania dla dzieci są ważne i potrzebne, nie zachęca dziecka do dalszego uczestnictwa w kursie. hasła dorosłych wątpiące w użytkowość takich umiejętności przekonują dziecko że nie jest to warte poświęconego czasu.
4. Przeszkody motywacyjne – dotyczące niemal każdej nauki i aktywnej pasji. Nieodpowiednie podejście do dziecka, wyśmiewanie go z powodu pasji lub brak bodźców podtrzymujących zainteresowanie, wpływają negatywnie na dalszą potrzebę rozwoju w danym kierunku i zabijają jakikolwiek zapał.
Fajne zajęcia dodatkowe
Zarówno rodzice dzieci, jak i nauczyciele i instytucje chcące propagować tę niezwykle ważną w obecnych czasach gałąź edukacji, powinni zdawać sobie sprawę z powyższych problemów i starać się osiągać cel za pomocą ich zmniejszania lub całkowitej eliminacji. Ponadto odpowiednio przygotowane i dobrane zajęcia dodatkowe dla dzieci to świetna okazja do niesamowitej zabawy i nauki w jednym.
Zapraszamy do podobnych wpisów: