6 błędów, których należy unikać, rozpoczynając naukę programowania.

Programowanie dla dzieci jest na topie. Wynika to zarówno z potrzeb najmłodszych, jak i ogólnej potrzeby świata, który chce się nadal technologicznie rozwijać. Warsztaty programowania dla dzieci, kursy online, materiały do samodzielnej nauki w domu przyciągają klientów. Wiele firm korzysta z tej mody i potrzeby, oferując coraz to ciekawsze rozwiązania. Czy aby na pewno? Czy oferowane przez nich możliwości są warte tego, co dzięki nim rzeczywiście uzyskuje młody adept programowania? Oto siedem błędów, które popełniamy, rzucając się w wir cyfrowej edukacji naszego dziecka.

1. Kupowanie gadżetów bez zastanowienia się nad ich merytoryczną wartością?

Zakup drona, robota czy innego urządzenia, które jest w pełni interaktywne a na dodatek można je samemu zaprogramować działa na wyobraźnię, zarówno dzieci, jak i rodziców. Kolorowe diody, mnogość reakcji, dźwięki? Super? No niekoniecznie. Często tego typu zabawki są tylko pustą wydmuszką po tym, czym powinno zajmować się programowanie dla dzieci. Nagle okazuje się, że kosztujący dużo pieniędzy robot, to tak naprawdę kilka godzin fascynacji i wdrażania podstawowych komend a później po prostu robi się nudny.

Lepiej postawi na zakup dobrego komputera i ewentualnych licencji polecanych przez szkoły programowania dla dzieci programów, lub ciekawe, zorganizowane warsztaty programowania dla dzieci.

2. Nie daj się wystraszyć.

Często słyszymy, jak inni mówią: „Uczenie się programowania jest zbyt trudne”. Zgadzam się, że nieznane może być zniechęcające, ale dlaczego od razu odrzucamy i kieruje nami strach?

Jedną z kluczowych koncepcji tego programowania dla dzieci jest „myślenie projektowe”. Jest to proces rozwiązywania problemów, który obejmuje wiele niewiadomych. Popełnianie błędów jest częścią procesu eksperymentowania, uczenia się i często prowadzi nas do najlepszego rozwiązania. Proces ten wiąże się z ciekawością, która jest nieocenionym motorem do doskonalenia się.

3. Nie daj się wciągnąć w takie popularne słowa jak „kodowanie” i „robotyka”.

Wiele uwagi, gdy mówimy o technologiach cyfrowych, poświęca się kodowaniu i robotyce. Czy jednak wiedziałeś, że żadne z tych dwóch słów nie jest kluczem do programistycznego rozwoju?

Nauka programowania dla dzieci to coś więcej niż puste hasła kodowanie i roboty.

4. Nie skupiaj się na umiejętnościach.

Często mówimy, że zrozumienie i rozwiązywanie problemów to podstawowe umiejętności rozwijane za pomocą technologii. Jest jednak coś ważniejszego niż wyżej wymienione umiejętności.

Technologie sprzyjają ciekawości i otwartości. Ciekawość pomaga nam lepiej zrozumieć, jak działa świat poprzez eksperymenty i obserwacje. Otwartość pozwala nam angażować się w liczne możliwości rozwiązania; zapobiega zamknięciu się w swoich własnych granicach, a otwiera na niekończące się rozwiązania dostępne w rozwiązywaniu interesujących problemów.

5. Zrozum cel programu nauczania technologii cyfrowych.

Co stanowi sedno programowania dla dzieci? Jaki jest jego cel? Ma umożliwić młodemu pokoleniu bycie twórcami, a nie tylko konsumentami technologii. Oznacza to, że uczniowie są „uczeni” tworzenia cyfrowych rozwiązań dla problemów społeczności, z którymi mogą się spotkać w przyszłości.

6. Nie ma odpowiedzi absolutnych!

W przeciwieństwie do przedmiotów takich jak matematyka nie ma jednego rozwiązania problemów w technologiach cyfrowych. W rzeczywistości często istnieje wiele rozwiązań problemu, z których każdy jest ważny sam w sobie.

Jedną z koncepcji zawartych w nauce programowania „myślenie projektowe”. Myślenie projektowe wyposaża nas w zestaw umiejętności, który pozwala nam opracowywać innowacyjne rozwiązania problemów poprzez uczenie się i projektowanie. Dzięki metodologii myślenia projektowego każdy uczeń może opracować idealnie unikalne i prawidłowe rozwiązanie tego samego problemu.

Myślenie projektowe to umiejętność rozwiązywania problemów, która pozwala nam angażować się w otwartość problemu, tzn. wiemy, że nie ma jednej poprawnej odpowiedzi. Jest to zupełnie inne podejście niż do projektów szkolnych, które często mają tylko jedną poprawną odpowiedź.

A może ktoś z Was także chce się podzielić własnym przemyśleniem lub doświadczeniem w tej sprawie?

Zainteresował Cię nasz wpis? Przeczytaj podobne.


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *